Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

'Εμαθα στο Νηπιαγωγείο.

'Οσα πραγματικά πρέπει να ξέρω για το πως να ζω, τι να κάνω και πως να είμαι, τα έμαθα στο νηπιαγωγείο
Η σοφία δεν βρίσκεται στην κορυφή του σχολικού βουνού, αλλά εκεί, στα λοφάκια απο άμμο, στο νηπιαγωγείο. Αυτά είναι τα πράγματα που μαθαίνεις:
Να μοιράζεσαι τα πάντα.
Να παίζεις τίμια.
Να μη χτυπάς τους άλους.
Να βάζεις τα πράγματα πάλι εκει που τα βρήκες.
Να καθαρίζεις τις ακαταστασίες σου.
Να μη παίρνεις τα πράγματα που δεν είναι δικά σου.
Να λες συγνώμη, όταν πληγώνεις κάποιον.
Να πλένεις τα χέρια σου πριν το φαγητό.
Να ντρέπεσαι.
Να ζεις μια ισορροπημένη ζωή, να μαθαίνεις , να σκέπτεσαι, να σχεδιάζεις, να ζωγραφίζεις, να τραγουδάς, να χορεύεις, να παίζεις και να εργάζεσαι.
'Οταν βγαίνεις έξω στο δρόμο, να προσέχεις την κίνηση, να κρατιέσαι απο ένα χέρι και να μένεις μαζί με τους άλλους.
Να αντιλαμβάνεσαι τα θαύματα. Να Θυμάσαι το μικρό σπόρο μέσα στο δοχείο....
Σκεφτέιτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος αν όλες οι κυβερνήσεις είχαν ως βασική αρχή να βάζουν πάντα τα πράγματα εκεί που τα βρήκαν
και να καθαρίζουν τις ακαταστασίες τους.
Ακόμα, ανεξάρτητα απο την ηλικία μας, είναι καλύτερα όταν βγαίνουμε εξω στον κόσμο να κρατιόμαστε απο το χέρι και να είμαστε μαζί με τους άλλους.

ROBERT FULGHUM

Σ' αγαπώ πολύ κυρία...

Κι απόηχος στη σκέψη μας θα μένουν οι φωνές σας…
κυρία διάλειμμα θα βγούμε;
κυρία ίδρωσα, πότε θα μπούμε,
κυρία να πάω τουαλέτα;
κυρία δεν μπορώ να διπλώσω την πετσέτα,
κυρία χόρτασα άλλο δεν πεινάω
κυρία διψάω…να πάω;

Παραμύθι θα μας διαβάσεις κυρία;
ξεκινώ…κι αυτά φασαρία.
να παίξουμε εκείνο το παιχνίδι…
ένα αγόρι λέει:
δεν πειράζει που έχασα, είμαστε φίλοι.

Μα η συγκίνηση φωλιάζει στα μάτια…

Κυρία σου χαρίζω αυτή την ζωγραφιά
Κι αυτή γράφει σ αγαπώ πολύ κυρία!

Κι εγώ Σ αγαπώ.

ΜΟΣΤΑΚΗ ΜΑΡΙΑ