Στην σελίδα μου θα βρείτε κυρίως εργασίες που γίνονται από τα παιδιά στο νηπιαγωγείο και που πιστεύω έχουν ενδιαφέρον!



Οι συνάδερφοι θα βρείτε χρήσιμες αναρτήσεις ως υλικό για ιδέες και αξιοποίηση στην τάξη!



Οι γονείς θα έχουν την ευκαιρία να δουν κάποιες από τις εργασίες και τις δραστηριότητες που πραγματοποιούμε με τα παιδιά τους, καθώς και να έχουν μια εικόνα για την φιλοσοφία της δουλειάς μου!



Θα διαβάσετε ενίοτε και θέματα κοινωνικού ενδιαφέροντος!

Τετάρτη 30 Οκτωβρίου 2019

Ο μοναδικός εαυτός μου!

Εικαστική απόδοση του εαυτού μας!
Φτιάχνουν τον φόντο πολύχρωμο με χρώματα ακουαρέλας!
 Σχεδιάζουν τον εαυτό τους σε ασπρομαυρο!
 Κόβουν το σχέδιο τους και το κολουν στο φόντο τους!
 Το κάθε έργο μοναδικά υπέροχο!

Άκρως οικογενειακά!!!

Με τι καμάρι το κάθε παιδί μας παρουσιάζει την οικογένειά του μέσα από το γενεαλογικό δέντρο που έφτιαξε με την μαμά του!
Μας παρουσιάζει τα μέλη και μας μιλά για αυτά.
Μια ευκαιρία ακόμα και τα πιο διστακτικά παιδιά να  μιλήσουν και να εκτεθούν στην ομάδα.

Ζωγραφίζουν την ομογένεια τους!



Η κάθε οικογένεια στο σπιτάκι της!





Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 2019

Ο γίγαντας και ο νάνος!

   Ο  γίγαντας και ο νάνος!
Ζωγραφηγηση του παραμυθιού!
Τα παιδιά αγαπούν τα παραμύθια,τα παιδιά αγαπούν την ζωγραφική!!! Όταν συνδιάζονται και τα δύο τα παιδιά μαγεύονται και μεταφέρεται το μήνυμα με τον καλύτερο τρόπο!   (Στα πλαίσια επεξεργασίας της θεματικής ενότητας για την 28η Οκτωβρίου!)





Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας γίγαντας, ένας μεγάλος γίγαντας, τόσο μεγάλος, όσο σαράντα εκατομμύρια άνθρωποι μαζί.

Τον ίδιο καιρό κάπου κοντά στο γίγαντα ήταν κι ένας νάνος. Ένας μικρός νάνος.

Νάνος και γίγαντας ζούσαν ο καθένας στον τόπο του χωρίς να ενοχλεί ο ένας τον άλλο. Τους χώριζε άλλωστε ένα τεράστιο αυλάκι, μια ολόκληρη θάλασσα.

Κάθε πρωί ο μεγάλος γίγαντας έβανε στο στόμα του τα δυο του χέρια, τα ‘κανε χωνί και φώναζε στο μικρό νάνο: «Γεια σου, γείτονα». Έπαιρναν τη φωνή του τα κύματα και την πήγαιναν κατευθείαν στ’  αυτιά του μικρού νάνου. Άρπαζε τότε κι εκείνος έναν τεράστιο κόχυλα, εφτά φορές πιο μεγάλο απ’ το μπόι του, και φώναζε: «Γεια σου και σένα».

Και ήταν ευτυχισμένοι… Και περνούσε ο καιρός. Ο νάνος κοίταγε τη δουλειά του, ο γίγαντας τη δικιά του, και ζούσαν αγαπημένοι…

Ένα πρωί όμως ο μεγάλος γίγαντας φόρεσε ένα περίεργο καπέλο και μια ακόμα πιο περίεργη στολή. Φόρεσε και κάτι μεγάλες μπότες και μετά έκανε ένα μεγάλο πήδημα,  έφτασε μπροστά στην πόρτα του μικρού νάνου και, βανοντάς του μια λόγχη μπροστά στην κοιλιά, του είπε : «Ήρθα να σου πάρω το σπίτι σου΄ παραδώσου!».

Ο μικρός νάνος στην αρχή το πέρασε για χωρατό. «Κοίτα χωρατατζής που ναι ο μεγάλος γίγαντας!» σκέφτηκε. Και φέρνοντας στο νου του το γνωστό τους χαιρετισμό, του φώναξε:

-Γεια σου, γείτονα!

Ο γίγαντας όμως δεν καταλάβαινε πια από τέτοια. Πίεσε τη λόγχη πάνω στην κοιλιά του μικρού νάνου και άγρια του ξαναφώναξε:

-Παραδώσου!

Ο μικρός νάνος τότε κατάλαβε. Πέταξε τον τεράστιο κόχυλα, που μ’ αυτόν φώναζε το «γεια σου, γείτονα», και απομακρύνθηκε λίγο΄ κοίταξε λυπημένος κατάματα το  μεγάλο γίγαντα και χωρίς κανέναν φόβο του είπε:

-Όχι, δεν παραδίνομαι!

Αμέσως μετά έτρεξε, έφτασε στο μικρό καλύβι του και σε λίγο ξαναγύρισε κρατώντας στα χέρια του μια σφεντόνα. Στάθηκε μπροστά στο γίγαντα και περίμενε.

Ο μεγάλος γίγαντας τα ‘χασε για λίγο. Ύστερα χύθηκε πάνω στο μικρό νάνο θέλοντας να τον συντρίψει. Έγινε όμως κάτι απίστευτο. Ο μικρός νάνος νίκησε το μεγάλο γίγαντα! Ο μεγάλος γίγαντας το βαλε στα πόδια…

Έτσι οι Έλληνες του σαράντα, όπως ο μικρός νάνος του παραμυθιού, όταν η Ιταλία ζήτησε να της παραδώσουν τη χώρα τους, απάντησαν, όπως και κείνος, μ’ ένα θαρραλέο και αποφασιστικό ΟΧΙ!

Δεν είναι όμως μόνο πως είπαν το ΟΧΙ. Το διαφέντεψαν στη συνέχεια παλικαρίσια και νικηφόρα πάνω στις βουνοκορφές.

 ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΣΟΥΡΕΛΗ, Ντο-ρε-μι κι ένα σκυλί, εκδόσεις Ψυχογιός, Αθήνα 1988.

Δραστηριότητες πολλές έγιναν στην θεματική ενότητα για την 28η Οκτωβρίου 1940!

Έγιναν πολλές Συζητήσεις με αφορμή σχετικό εποπτικό υλικό!
Κατασκευές ατομικές και φύλλα εργασίας!
Ομαδικές εργασίες και πολλά τραγούδια!
Δραματοποίηση το τελεσίγραφο στον Μεταξά! 
Ψυχοκίνηση, κοινωνικές δεξιότητες  με την παρέλαση κα.





Δευτέρα 14 Οκτωβρίου 2019

Τα παιδιά του Φθινοπώρου!

Υποδεχομαστε το Φθινόπωρο με τις υπέροχες ιστορίες από το βιβλίο της Λότη Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου "Τα παιδιά του Φθινοπώρου"
Η πρώτη ιστορία Ο Σεπτέμβριος πάει σχολυ αφού το διαβάσαμε, το συζητήσαμε, εντοπίσαμε τους ήρωες και τα βασικά στοιχεία... αποδίδουμε εικαστικά το παραμύθι!



 Δουλεύουν όλα τα παιδιά, άλλα κόβουν τα σύννεφα, αλλά τον μπαμπά του Σεπτέμβρη το Φθινόπωρο, αλλά την μαμά του την βροχή,αλλά φτιάχνουν τον Σεπτέμβριο, κόβουν, κολλούν, συνεργάζονται,συζητούν , βοηθούν το ένα το άλλο, συνομιλούν συμφωνούν, διαφωνούν, βρίσκουν λύσεις!
Οι ομαδικές εργασίες παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη δεξιοτήτων των παιδιών!!! Τόσο σε ότι αφορά την αισθητική τους καλλιέργεια , δεξιότητες με το κόψιμο, κόλλημα αλλά και κοινωνικού αισθηματικές! Δουλεύουμε όλοι μαζί χαιρόμαστε μαζί μοιραζόμαστε υλικά και δυσκολίες!!! Πολλές πτυχές αναδεικνύονται, αντιμετωπίζονται και καλουμαστε να βρούμε λύσεις!!!
Το εγώ δίνει την θέση του στο εμείς!!!






Φθινόπωρο εικαστικά!

Φθινοπωρινό δέντρο!
Εικαστικό έργο, ομαδικό κολάζ με κομμάτια παζλ που τα βάφουμε με τέμπερες στα χρώματα του φθινοπώρου!
Ο κορμός και τα κλαδιά σχίζονται με το χέρι!


Πολύ χάρηκαν το σχίσιμο τα παιδιά!
 Κολλούν και συνθέτουν το δέντρο!
 Εργαστήρι βαφής των κομματιών παζλ, όλοι δουλεύουν! Η μια ομάδα κόκκινα!
 Η άλλη καφέ!
                      Μια άλλη πράσινα!
 Μια ακόμη πορτοκαλί και κίτρινα
!



                   Να στεγνώσουν καλά !


 Να τα κολλήσουμε και να συνθέσουμε το δέντρο μας το Φθινοπωρινό!

 Πανέτοιμο!!Πανέμορφο!!! Μύρισε  Φθινόπωρο...αν και έχουμε ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή!

Σε επόμενες μέρες τα παιδιά αποδίδουν την τεχνική σε ατομικές εργασίες!!!!
Χωρίς βοήθεια στα νήπια με ελάχιστη στα προνήπια ,μια απαιτητική δουλειά που έχει υπέροχο αποτέλεσμα!






Το σχολείο μιλά!!

Το σχολείο μιλάει για τα συναισθήματα του!
Μας λέει πότε είναι λυπημένο και πότε χαρούμενο!
Τι είναι αυτό που το κάνει να λυπάται...
Τι είναι αυτό που του δίνει χαρά!
Τα νήπια γράφουν (γραφή και όχι αντιγραφή) όπως μπορούν τις σχετικές λεζάντες!
Η δουλειά που έγινε κατά την περασμένη χρονιά φαίνεται στα περσινά προνήπια μου που πανέτοιμα μπαίνουν στον θαυμαστό κόσμο της γραφής, κάποια ήδη  γράφουν, κάποια αβίαστα τώρα ξεκινούν σαν από πάντα να ξεραν να γράφουν! Μπράβο στα παιδάκια μου!
Μπράβο και για τις καταπληκτικές ιδέες τους στα ερωτήματα τι κάνει το σχολείο χαρούμενο.... λυπημένο.....



Τετάρτη 9 Οκτωβρίου 2019

Το όνομα μου εικαστικά!

Με χρώματα που αγαπάμε,με χρώματα του ουράνιου τόξου θα στολίσουμε το αρχικό γράμμα του ονόματος μας.
Δουλεύουμε με χρώματα ακουαρέλας και πινέλο! 
Δίνονται οι οδηγίες χρήσης του υλικού καθώς υπάρχουν παιδιά που πρώτη φορά δουλεύουν με πινέλο και νερομπογιές! Είναι και ο χειρισμός του νερού που απαιτεί προσοχή...
ΕΙΚΑΣΤΙΚΌ ΕΡΓΑΣΤΉΡΙ!


 Κι αφού στεγνώσουν τα έργα  μας συνθέτουμε με λωρίδες εφημερίδας το αρχικό γράμμα του ονόματος μας και το κολλάμε στο πολύχρωμο φόντο μας.
Το εικαστικό έργο μας έτοιμο!



 Γκαλερί τα εικαστικά έργα με το αρχικό γράμμα του ονόματος μας!