Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

ΜΗΛΟ ΜΟΥ ΚΟΚΚΙΝΟ

 Τα παιδιά αγαπούν τον χορό αλλά και σε όσα δεν αρέσει τόσο, με ελκυστικές κι εύκολες φιγούρες  τους δίνουμε την ευκαιρία να εκφραστούν μέσα απο τον χορό, να νιώσουν τον ρυθμό, να απολαύσουν  την μουσική, να ακούσουν και να χορέψουν με τους ήχους παραδοσιακών τραγουδιών και  να γίνουν έτσι  όλα μικροί χορευτές.

Το μήλο μου κόκκινο είναι ένας παραδοσιακός χορός της Μακεδονίας με φιγούρες που πολύ αρέσουν στα παιδιά, τον μαθαίνουν πολύ εύκολα και  τον χορεύμε με κάθε ευκαιρία.
Μπορούμε να το τραγουδάμε με τα παιδιά μας ή να βάλουμε στο cd το ανάλογο κομμάτι και να κάνουμε μόνο τα βήματα, στα πιο πολλά παιδιά είναι οικείο τραγούδι και γι αυτό το αγαπούν ιδιαίτερα.

Μήλο μου κόκκινο ροϊδο βαμμένο(δις)  Τα παιδιά χορεύουν σε κύκλο πιασμένα απο τα χέρια
γιατί με μάρανες το πικραμένο(δις)               ''                  ''                 ''

Χτύπα τα χέρια χτύπα,     Στέκονται στον κύκλο και χτυπούν παλαμάκια,

Βρόντα τα πόδια βρόντα, Τα χέρια στη μεσούλα και βροντούν ποδαράκια,

Κούνα μαντήλι κούνα,       Στέκονται και κουνούν το μαντήλι,

Κάνε στροφή.                     Κάνουν στροφή γύρω απο τον εαυτό τους.


Πηγαίνω κι έρχομαι μα δε σε βρίσκω(δις)  Τα παιδιά χορεύουν σε κύκλο πιασμένα απο τα χέρια

Βρίσκω την πόρτα σου μανταλωμένη                 ''                ''                           ''
τα παραθύρια σου φεγγοβολούνε.

Χτύπα τα χέρια χτύπα,     Στέκονται στον κύκλο και χτυπούν παλαμάκια,


Βρόντα τα πόδια βρόντα, Τα χέρια στη μεσούλα και βροντούν ποδαράκια,

Κούνα μαντήλι κούνα,     Στέκονται και κουνούν το μαντήλι,

Κάνε στροφή.                  Κάνουν στροφή γύρω απο τον εαυτό τους.


Ρωτώ το πάπλωμα που είναι η κυρά σου(δις) Τα παιδιά χορεύουν σε κύκλο πιασμένα απο τα χέρια

"Κυρά μ' δεν είναι εδώ πάει για τη βρύση"               ''                    ''                     ''     
"πάει για να πιει νερό και να γεμίσει"

Χτύπα τα χέρια χτύπα,     Στέκονται στον κύκλο και χτυπούν παλαμάκια,


Βρόντα τα πόδια βρόντα, Τα χέρια στη μεσούλα και βροντούν ποδαράκια,

Κούνα μαντήλι κούνα,     Στέκονται και κουνούν το μαντήλι,

Κάνε στροφή.                   Κάνουν στροφή γύρω απο τον εαυτό τους.























Εθνικές γιορτές

25η Μαρτίου
Τα τσολιαδάκια μας που φτιάχνουν τα παιδιά:  κόβουν σε χαρτόνι το περίγραμμα, ζωγραφίζουν τα χαρακτηριστικά του προσώπου, ζωγραφίζουν το γιλέκο, τα τσαρούχια, διπλώνουν χαρτί λευκό μπρος πίσω για να γίνει η φουστανέλα, με γκοφρέ χαρτί τυλίγουν την ζώνη γύρω από την μέση , κόκκινο γκοφρέ και μαύρο για την φούντα του φεσιού και έτοιμος ο τσολιάς μας.



                                                 Η Σουλιώτισσα που στολίζει την τάξη μας
                                      
                                                 

Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΈΧΑΣΑ ΤΗΝ ΓΑΪΔΟΥΡΑ ΜΟΥ

Ένα τραγούδι γίνεται βιβλίο!
Όταν τα παιδιά κατακτούν τον μηχανισμό κωδικοποίησης της γλώσσας (γραφή) κι ανακαλύπτουν αυτό τον μαγικό κόσμο ότι μπορούν να μεταφέρουν γραπτά ένα μήνυμα κι ο άλλος να μπορεί να το διαβάσει είναι τόσο μεγάλη η ΧΑΡΑ τους που δεν σταματούν να γράφουν κι αυτό τα οδηγεί σε περισσότερες ανακαλύψεις και θαυμαστά πράγματα.
…μου λένε …κυρία μ αρέσει τόσο πολύ να γράφω…θέλω όλη μέρα να γράφω, κι έχω φτάσει σε σημείο να τα παροτρύνω ν ασχοληθούν και μ άλλα πράγματα, τόσο μεγάλος είναι ο ζήλος τους.
Εδώ είχε την ιδέα η Ευμορφία να ζωγραφίσουμε και να γράψουμε τους στίχους από το αστείο τραγουδάκι που πολύ τους άρεσε για να το έχουν στο σπίτι να το τραγουδούν. Τα παιδιά συμφώνησαν κι ιδού το αποτέλεσμα.
Το Τραγουδάκι εικονογραφήθηκε, γράψανε όσα μπορούν κι όπως μπορούν τους στίχους κι έτσι ήταν πλέον σε θέση όλα να το «διαβάζουν» και να το τραγουδούν βλέποντας τις εικόνες. Γελάσαμε το παρουσιάσαμε στα παιδιά της άλλης τάξης, χορέψαμε κάνοντας τις ανάλογες κινήσεις περάσαμε πολύ όμορφα μαθαίνοντας!







Το αστείο αυτό τραγούδι το βρήκα σε σελίδα συναδέρφου και επειδή πολύ άρεσε στα παιδιά είπαμε να το κάνουμε βιβλίο!

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011

Καλή Σαρακοστή

Η κυρά - Σαρακοστή

Την κυρά-Σαρακοστή
που είναι έθιμο παλιό,
οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν
με αλεύρι και νερό.
Για στολίδι της φορούσαν
στο κεφάλι της σταυρό
μα το στόμα της ξεχνούσαν
γιατί νήστευε καιρό.
Και τις μέρες τις μετρούσαν
με τα πόδια της τα επτά
κόβαν ένα τη βδομάδα
μέχρι να ρθει η Πασχαλιά.




Φτάχνουμε την κυρά Σαρακοστή με υφάσματα και χαρτόνι στο κεφάλι σαφής η έλλειψη στόματος λόγω νηστείας, ζωγραφίζουμε τα μάτια κατεβασμένα σε στάση ταπεινή, πλέκουμε πλεξούδες απο γκοφρέ χαρτί κι έτοιμα τα μαλλιά μας, φοράμε φυσικά και μαντίλι στο κεφάλι γιατί έτσι ήταν η ενδυμασία τα χρόνια τα παλιά, κόβουμε και τοποθετούμε το σταυρό στο κεφάλι για να δώσουμε έμφαση στην ευσέβεια, κόβουμε τα χέρια και τα τοποθετούμε σε στάση προσευχής, για βραχιόλι κολλάμε όσπρια μιας κι είναι νηστίσιμα, φοράμε την υφαντή ποδιά των γιαγιάδων μας, μετράμε επτά ποδαράκια τα κόβουμε και τα κολλάμε γράφοντας τους αριθμούς απο το ένα ως το επτά και κάθε Παρασκευή πριν φύγουμε ένα παιδάκι θα κόβει κι ένα ποδαράκι με την σειρά ξεκινώντας απο το ένα. Έτσι όταν φτάσουμε στο επτά θα έχει έρθει το Πάσχα. Η κυρά Σαρακοστή φταγμένη σε αρκετά μεγάλο μέγεθος εξιτάρει τα παιδιά την νιώθουν πιο κοντά τους . Φυσικά το ποιός θα κόψει το ποδαράκι είναι συχνά αιτία αψιμαχιών που καταλαγιάζουν με ένα παραδοσιακό λάχνισμα για να είμαστε άλλωστε πιο κοντά στις παραδόσεις μέρες που είναι.

Τετάρτη 9 Μαρτίου 2011

ΠΕΤΑ ΑΕΤΕ ΜΟΥ ΧΑΡΤΑΕΤΕ ΜΟΥ





Οι Χαρταετοί μας μεταφέρουν μηνύματα πανανθρώπινου ενδιαφέροντος....
Ας ήταν... να έφταναν σ αυτούς που αποφασίζουν για τις ζωές μας!!!!
Αν ''άκουγαν'' οι μεγάλοι αυτά που λένε τα παιδιά... θα ζούσαμε με ειρήνη, χαρά, γέλιο, δικαιοσύνη...


Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

Ο Παππούς Αίσωπος ήρθε στην τάξη μας.

Με Δημιουργική Διάθεση και Φαντασία .

Η Κούκλα ζωντανεύει και διαβάζει η ίδια τους μύθους στα παιδιά, το ενδιαφέρον αμείωτο και οι διάλογοι με τον παππού Αίσωπο φανταστικοί.
Η κούκλα μιλάει μπροστά στα παιδιά κι όχι πίσω απο το κουκλοθέατρο κι όμως τα παιδιά ακούν την κούκλα, μιλούν με την κούκλα, και παρόλο που βλέπουν ότι μιλώ εγώ, νιώθουν ότι μιλάει η κούκλα και την πιστεύουν και την βιώνουν ως αληθινή...Τα παιδιά ανυπομονούν καθημερινά για το ερχομό του αγαπητού μας πια παππού.
Τεχνική ''παπιέ μασέ.''
Υλικά: Εφημερίδες κομμένες σε λωρίδες σε μέγεθος που να μπορεί να δουλευτεί πανω στο μπαλόνι, Ατλακόλ, υφάσματα για τα ρούχα, άλλα υλικά που μπορεί να επικολληθούν για μαλλιά ή ότι άλλο για να δώσει στην κούκλα τον χαρακτήρα που επιθυμούμε, Τέμπερες για να βάψουμε τα χαρακτηριστικά, πινέλα.
Οδηγίες κατασκευής:
1.Φουσκώνετε ένα μπαλόνι στο μέγεθος που θέλετε να έχει η κούκλα σας, θα είναι το καλούπι που θα δουλέψετε.
2. Αραιώνετε με νερό σε ένα μπώλ την ατλακόλ.
3. Βουτάτε τις λωρίδες στο μείγμα αυτό κι αρχίζετε να κολλάτε γύρω γύρω στο μπαλονάκι στρώσεις εφημερίδων ώστε να καλυφθεί το μπαλόνι καλά καλά.
4. Προσπαθούμε να δώσουμε όγκο στη μύτη, στόμα,πιγούνι κι άλλα σημεία βάζοντας εκεί αλλεπάλληλες στρώσεις. Θα χρειαστεί να περάσουμε αρκετές στρώσεις ώστε να γίνει η κούκλα μας γερή κι ανθεκτική στον χρόνο ( Η κούκλα μου της φωτογραφίας είναι 17 χρονών).Απλώνουμε καλά τις νωπές λωρίδες μας και προσπαθούμε όσο γίνεται να φτιάξουμε μια λεία επιφάνεια.
5.Αφήνουμε να στεγνώσει σε ήλιο κι αέρα είναι καλύτερα ή κοντά σε θερμότητα, ανάλογα με το πάχος θα χρειαστούν τόσες μέρες, σίγουρα 3-4 ίσως και περισσότερες. Θα είμαστε σίγουροι ότι έχει στεγνώσει καλά όταν γίνει σκληρή δεν φαίνεται καθόλου υγρασία και αρχίζει να ξεκολλάει το μπαλόνι.
6.Βάφουμε την κούκλα μας όπως μας αρέσει ,κολλάμε μαλλιά ή ότι άλλο θέλουμε.
7. Της ράβουμε το ''φουστάνι '' αρκετά μακρύ για να μη φαίνεται το χέρι μας όταν παίζουμε κουκλοθέατρο και είναι έτοιμη.
Καλή Επιτυχία

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΕΣ ΜΑΣΚΕΣ

Δεν είμαστε Ζουλού δεν είμαστε Παπούα είμαστε η άγρια φυλή των Λιλιπούα!!!
Μαύρη φυλήΤα παιδιά φτιάχνουν με τον δικό τους τρόπο τις Αφρικάνικες Μάσκες τους. Είδαμε πολλές χαρακτηριστικές φωτογραφίες απο βιβλία και περιοδικά(γεωτρόπια) ,συζητήσαμε για την ζωή των Αφρικάνων για τις φοβερές ελλείψεις σε βασικά αγαθά που έχουν, για τον τρόπο ζωής τους, σε τι μοιάζουμε σε τι διαφέρουμε τι ανάγκες έχουν τα παιδάκια αυτά κτλ.
Ακούσαμε και χορέψαμε σε αφρικάνικους ρυθμούς χτυπώντας τύμπανα και μαράκες.
Τέλος τραγουδήσαμε το τραγούδι"δεν είμαστε Ζουλού απο την Λιλιπούπολη''.


Τρίτη 1 Μαρτίου 2011

ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ

Παίζουμε Καραγκιόζη;
Το Καρναβάλι του Καραγκιόζη (παίζει ο Γιάννης Νταγιάκος, CD απο το Παράθυρο στην εκπαίδευση τεύχος 43)
Ο Καραγκιόζης αρέσει συνήθως σ όλα τα παιδιά, διασκεδάζουν, γελούν, μαθαίνουν.Ο Ψυχοπαιδαγωγικός του ρόλος αναμφισβήτητος.
Α' Φάση: Συνήθως ακούμε το Cd και εγώ κινώ τις φιγούρες μπροστά στα παιδιά χωρίς μπερντέ, (ή τις κινώ στο κουκλοθέατρο). Το θέμα είναι κοντά σ αυτό που βιώνουν τα παιδιά κάθε εποχή. Κι αφού είμαστε σε κλίμα Καρναβαλιού τι πιο φυσικό ν ακούσουμε και να παιξουμε κάτι ανάλογο. Οι Φιγούρες ειναι φτιαγμένες με την βοήθεια των παιδιών.
Β' Φάση: Συζητούμε για την υπόθεση και λέμε τα βασικά σημεία των διαλόγων, στη συνέχεια μοιράζουμε τους ρόλους και... παιδιά παίζουμε Καραγκιόζη;
Ο Καραγκιόζης ως ένα ιδιαίτερο είδος θεάτρου, ασφαλώς κι εξυπηρετεί τους παρακάτω ψυχοπαιδαγωγικούς στόχους.
<<Μπορεί να εµπνεύσει τα παιδιά ώστε να συνεργαστούν, να µάθουν, να επικοινωνήσουν, να συγκινηθούν, να ονειρευτούν και να διασκεδάσουν.Το θέατρο αγκαλιάζει, αναδεικνύει και περιθάλπει.Τα θεατρικά παιχνίδια, οι αυτοσχεδιασµοί, οι ρόλοι, οι δραµατοποιήσεις, τα θεατρικά σκετς, το θεατρικό αναλόγιο, η παντοµίµα, οι µάσκες, το κουκλοθέατρο, το θέατρο σκιών, είναι µερικά µόνο από τα πολλά εργαλεία που έχει στη διάθεσή του ο παιδαγωγός ή ο εµψυχωτής για να πετύχει τους στόχους του. Μέσα απ όλα αυτά, «µυεί» τα παιδιά σε µια πιο ανθρώπινη προσέγγιση της µαθησιακής διαδικασίας, µετατρέποντας την τάξη και το σχολείο σε εργαστήριο δηµιουργικής έκφρασης και πηγή γνώσης.Η παιδαγωγική αξία της θεατρικής τέχνης µέσα στο σχολείο είναι αναµφισβήτητη. Γιατί το Θέατρο «άγει»;Τι είναι τα θεατρικά παιχνίδια και τι δυνατότητες δίνουν στα παιδιά; Γιατί είναι τόσο σηµαντικά τα θεατρικά παιχνίδια, οι αυτοσχεδιασµοί, οι µάσκες και η παντοµίµα;Η αλήθεια είναι πως όσο προχωράει κανείς και αναπτύσσει τέτοιες δραστηριότητες, άλλο τόσο ανακαλύπτει πως η όλη διαδικασία είναι πάνω απ’όλα γοητευτική. Ανακαλύπτει πως το θέατρο παίζει σπουδαίο ρόλο στην αγωγή των παιδιών. Το θέατρο µέσω των ρόλων διαπαιδαγωγεί, ψυχαγωγεί, µαθαίνει και θεραπεύει. Στην αρχία Ελλάδα, όσοι πήγαιναν στο Ασκληπιείο θεραπευτήριο στην περιοχή της Επιδαύρου, ένα µέρος της θεραπείας τους ήταν να παρακολουθούν και θέατρο (κάθαρση). ∆εν είναι τυχαίο εξάλλου πως το αρχαίο αυτό θέατρο ήταν χτισµένο ακριβώς δίπλα στο θεραπευτήριο.Τη γοητεία και τη µαγεία του Θεάτρου µπορεί να χρησιµοποιήσει ο παιδαγωγός για να «µαγέψει τα παιδιά» και να τους µάθει να µαθαίνουν µέσα από έναν ευχάριστο και δηµιουργικό τρόπο.Το θέατρο βοηθάει τα παιδιά να απελευθερωθούν, να εκφραστούν, να δηµιουργήσουν και να νιώσουν ασφαλή µέσα στα όρια που το ίδιο θέτει ανεξάρτητα απ’ την καταγωγή, την οικονοµική κατάσταση, το χρώµα, το φύλο, τη θρησκεία ή το οικογενειακό τους περιβάλλον. Τους δίνει τη δυνατότητα να νιώσουν ισότιµα µέλη µιας οµάδας και να εκφράσουν ελεύθερα τα συναισθήµατά τους.>>
(Παίζoντας θέατρο μαθαίνω, Θεατρική πράξη και βιωματική μάθηση)